ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΔΕΣΙΜΟΛΟΓΙΩΤΑΤΟΥ π. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΚΟΛΛΑ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ 27/3/2011

Η ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

ΕΠΙ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΜΟΝΩΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ

Ο Μοναχός και η Μονάστρια, για να καταστήσουν στον εαυτό τους περισσότερον ευχερή στην κατόρθωση των Χριστιανικών αρετών, αποκό­πτουν τους δεσμούς τους με τον υλικό κόσμο, και ζουν τη μοναχική ζωή αποτασσόμενοι: Πατρίδα ( γιατί πατρίδα γι' αυτούς είναι ο ουρανός ), συγγενείς, περιουσίας, και « ουδέν ίδιον οφείλουσιν έχοντες, νεκροί όντες του κόσμου » [ Καν. 6 Πρωτο/Δευτέρας Συνόδου ], ορκίζονται « υπακοήν άχρι θανάτου τω Προεστώτι (=Ηγούμενο ή Ηγουμένη ), και τη Αδελφότητι».

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ: 1) Για την κατόρθωση από τους Μοναχούς των Χριστιανικών Αρετών, λίαν απαραίτητος, μεταξύ των πολλών άλλων, είναι ο Ιερός Ναός της Μονής, ο οποίος είναι το κέντρον της καθημερινής ζωής τους. Ο Ιερός Ναός της Μονής είναι η πύλη του ουρανού δια της οποίας επικοινωνούν οι Μοναχοί με την θριαμβεύουσα εν ουρανοίς Εκκλησία, διό και, για τη Γυναικεία ιδίως Ιερά Μονή, ο Ιερέας της ( ο οποίος είναι υποχρεωτικά της εκλογής του Ηγουμενοσομβουλίου, και υποχρεούται να τον διορίζει ο οικείος Επίσκοπος ) δεν είναι δυνατόν να της τον στε-ρήσει ποτέ κανένας και για κανένα λόγο, γιατί με τη συχνή τέλεση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας και τη Θεία Μετάληψη, τις διάφορες ακολουθίες και τα Αναγνώσματα, ο Ναός είναι το κέντρο της καθημε-ρινής- ζωής της Μοναχής. Γι' αυτό και η στέρηση του Ιερέα της Μονής από τον οικείο Επίσκοπο είναι εγκληματική πράξη, από Νομο/Κανο-νικης επόψεως, σε βάρος των Μοναστριών, γιατί ισούται και είναι ο πνευματικός θάνατός τους,

2.-) Η Ιερά Μονή με τον Ιερό της Ναό δεν έχει ουδεμία σχέση με την διοίκηση και λειτουργία των κοσμικών Ιερών Ναών, επί των οποίων ο οι­κείος Επίσκοπος έχει κυριαρχικά δικαιώματα. Η Ιερά Μονή είναι αυτο-διοίκητη. Διοικείται από Ηγουμενοσυμβούλιο, και ο Επίσκοπος τότε και μόνο επεμβαίνει, όταν πληροφορηθεί σωστά, ότι δεν τηρείται η Κανονι­κή Τάξη εντός της Μονής η όταν του ζητηθεί από την Ηγουμένη ή το Η-γουμενοσυμβούλιο να επέμβει, και βεβαίως θα επέμβει μόνον στην περί­πτωση που θα συμβεί Μοναχή να είναι παρήκοος, αυθάδης ή πράττουσα τα φαύλα, και κατά έτσι να διασαλεύεται η ειρήνη και ευταξία της Μονής.

3,-) Στην περίπτωση κένωσης της θέσεως της Ηγουμένης, από θάνατο ή παραίτηση, για να μην διασαλευθεί η Τάξη της Ιεράς Μονής ο οικείος Επίσκοπος αποδέχεται τον ορισμό ως τοποτηρητρίας του αρχαιότερου εκλελεγμένου μέλους του Ηγουμενοσυμβουλίου με την επιφόρτισή του να διεξαχθούν, εντός μηνός, εκλογές για την ανάδειξη νέας Κανονικής Ηγουμένης, Τούτο είναι « δεδικασμένον » και αναφέρεται ρητά και κα­τηγορηματικά στους Εσωτερικούς Κανονισμούς των Ιερών Μονών, γενόμενο αποδεκτό από την Ιερά Σύνοδο. Όπου δεν εφαρμόζεται αυτή η Μοναστική τάξη, και παρατηρείται ακαταστασία στην Ιερά Μονή, εν γνώσει ή και με ευθύνη του οικείου Επισκόπου, τότε είναι άμεσα υπεύ­θυνος και υπόλογος ο οικείος αυτός Επίσκοπος έναντι της Ιεράς Συνόδου και εκείθεν. Δεν είναι αδέσποτος ο Επίσκοπος- Οφείλει να εκτελεί απαρέγκλιτα τις Αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας και της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου.

4,-) Η Μοναχή, σε περίπτωση οιουδήποτε παραπτώματός της δίνει λόγο, και εάν απαιτηθεί, υποβάλλει και μετάνοια στην Ηγουμένη, στο Ηγου-μενοσυμβούλιο και στην Αδελφότητα, εκεί που έχει ορκιστεί. «άχρι θα­νάτου υπακοήν τω Προεστώτι (=Ηγούμενη) και τη Αδελφότητι» και πουθενά αλλού, και κατά έτσι λήγει η όλη υπόθεσή της.

Απο όσα αναφέρθηκαν ανωτέρω γίνεται φανερόν, ότι ο οικείος Επίσκο­πος επί των Ιερών Μονών της περιφέρειάς του, ( Ανδρών & Γυναικών ), δεν δικαιούται να υπερβεί την περιορισμένη στο ελάχιστον δικαιοδοσία του επ' αυτών, « ελεγχόμενη ψιλή πνευματική επιστασία », και να προ­καλέσει, ως μη όφειλε, σύγχυση στην εύρυθμη λειτουργία της Ιεράς Μο­νής, και μάλιστα « να ζητεί και τα ρέστα του ».

ΛΟΙΠΟΝ... « ο έχων ώτα ακούειν. ακουέτω» (Ματθ. 11, 15).