_____________________________
Μεγάλο πλήγμα έχει δεχτεί, και δυστυχώς δέχεται και μάλιστα αδιαμαρτύρητα, η Θεοθαύμαστη γλώσσα μας, από ηλίθιους Νεοέλληνες, και από τους τριακοσίους ακόμη, και που αν δεν προσέξουμε θα γλωσσοφαγωθούμε, κάτι που δεν μπόρεσαν να επιτύχουν επί 430 χρόνια οι βάρβαροι Τούρκοι κατακτητές μας. Διέρχεται μεγάλο κίνδυνο αυτή η Θεϊκή Γλώσσα μας, η οποία σφιχταγκαλιάστηκε με το Ελληνικό αρχαίο πνεύμα και πολιτισμό και με την ουράνια διδασκαλία του Χριστιανισμού, και μαζί τους όργωσε τον κόσμον όλον, και άλλαξε τον ρούν της ιστορίας του.
Ο κίνδυνος για τη Θεϊκή μας γλώσσα άρχισε, όλως απροετοίμαστα, από τις Ξενόγλωσσες Επιγραφές, λόγω του Τουρισμού, χωρίς να ληφθούν και τα κατάλληλα εκείνα μέτρα προστασίας της, γιατί η γλώσσα είναι ΔΩΡΟΝ του Θεού, και απαιτείται αδιάλειπτη φροντίδα και μεγάλη προσοχή για τα επίβουλα της ακεραιότητας της. Το πρόβλημα των ξενόγλωσσων επιγραφών έχει απασχολήσει κατά το παρελθόν τον εμπορικό κόσμο της Χώρας αλλά και γλωσσικούς Ομίλους σε διάφορες πόλεις της Χώρας, χωρίς όμως κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, και σήμερα πλέον, για να σώσουμε την Θεοθαύμαστη Γλώσσα μας, θα πρέπει να τεθεί επί τάπητος η αναγκαστική εφαρμογή, από τις Δικαστικές Αρχές, οι διατάξεις του ισχύοντος εισέτι ν.2946/2001 άρθρ. 6 παρ. 1, που αναφέρεται στις Ξενόγλωσσες αυτές Επιγραφές.
Για το θέμα των ξενόγλωσσων επιγραφών θα πρέπει, κατ' αρχάς, να δείξει άμεσο ενδιαφέρον ο εμπορικός κόσμος της Χώρας, ώστε να ευαισθητοποιηθούν, μεγάλος, τα εμπορικά ιδίως κέντρα για την εικόνα που έχουν πάρει οι πόλεις μας, και ιδίως οι πόλεις των εμπορικών κέντρων της Χώρας μας, και για τον κίνδυνο που επικρέμαται σε βάρος της Γλώσσας μας. Αξίζει εν προκειμένω να θυμίσουμε το τί συνέβη ακριβώς σε πολλές αποικίες των Δυτικών κρατών, σε Ασία και Αφρική, όπου οι Δυτικοί αποικιοκράτες κατάφεραν να επιβάλλουν τελικά όχι μόνον την Γλώσσα τους, αλλά και πολλά από τα έθιμα τους, με αποτέλεσμα να αλλοτριωθεί ολοκληρωτικά ο χαρακτήρας αυτών των φυλών των Ανατολικών κρατών.
Προς αποφυγή παρόμοιων εγκληματικών περιστατικών και στην ένδοξη Χώρα μας, ζητείται πάραυτα και μάλιστα λίαν αυστηρά να εφαρμοστεί ο ως άνω ν.2946/2001 που αναφέρεται στις ξενόγλωσσες επιγραφές γιατί, (πέραν των τόσων άλλων που επικρέμανται σε βάρος της Θεοθαύμαστης Γλώσσας μας και ένδοξης φυλής μας), τη στιγμή που τα καταστήματα των πόλεων της Χώρας μας απευθύνονται στο ντόπιο κοινό, οφείλουν να σεβαστούν την αισθητική και την γλωσσική ταυτότητα των Ελλήνων καταναλωτών. Από την άλλη μεριά, τα εκατομμύρια των ξένων τουριστών που επισκέπτονται την Χώρα μας, επιθυμούν να αντικρίσουν μιά Χώρα, όπως την έχουν διδαχθεί και φανταστεί ιστορικά, και όχι εξ αιτίας των ξενόγλωσσων επιγραφών, ( θύματα αυτής της νοοτροπίας αποτελούν και οι Αρχαιολογικοί μας χώροι), να τους θυμίζει τους δικούς τους τόπους, και όχι τον τόπο που γέννησε τον Δυτικό Πολιτισμό και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ναί, να τους θυμίζει την ένδοξη Χώρα μας που, πάλαι ποτέ, διαλαλούσε με στεντόρεια φωνή την θεία Γλώσσα της και τον πολιτισμό της, με το «πάς μη Έλλην, Bάρβαρος»
Τί εντύπωση, αλήθεια, σχηματίζει ο επισκέπτης των Αρχαιολογικών μας χώρων, όταν βλέπει την εξωτερική εμφάνιση των καταστημάτων μας προσαρμοσμένη στην νοοτροπία της κερδοφόρας οικονομικής ανάπτυξης και απομακρυσμένης από την αίσθηση και την αρχοντιά του Πολιτισμού και της Γλώσσας μας και της ιστορίας μας; Δυστυχώς τελευταία η Γλώσσα μας έχει γίνει, και γίνεται, θύμα εγκληματικών βαρβαρισμών, με ανεξέλεγκτες εξελίξεις, από ένιους αδιάφορους Ευρωλιγούρηδες ηλίθιους Νεοέλληνες, αγράμματους, εν πολλοίς, Δημοσιογράφους, και από γραφικούς παρουσιαστές διάφορων τηλεοπτικών εκπομπών και παιγνιδιών, οι οποίοι δεν είναι, όπως θα έπρεπε, εγκρατείς της Ελληνικής Γλώσσας.
Προτιμότερο θα ήταν η συνύπαρξη των ξενόγλωσσων επιγραφών με την Ελληνική τους απόδοση σε κυρίαρχη μάλιστα θέση για να γίνεται εμφανής έτσι ο σεβασμός στην Γλώσσα μας, στον Πολιτισμό μας και στην αισθητική αντίληψη του Έλληνα καταναλωτή. Επιτακτική λοιπόν ανάγκη να εφαρμοστούν οι ρητές και κατηγορηματικές διατάξεις του ισχύοντος ν.2946/2001 αρθρ. 6 παρ. 1 για τις Ξενόγλωσσες Επιγραφές, ώστε να αποφευχθούν οι επικρεμάμενοι κίνδυνοι εξάλειψης της Θεϊκής μας Γλώσσας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, και για την οποίαν, Γλώσσα μας, ο μεγάλος Ρωμαίος ρήτορας, φιλόσοφος, συγγραφέας και πολιτικός Κικέρων εδήλωσε με μεγάλη υπερηφάνεια και θαυμασμόν:
«Ώ, πόσον εχάρειν που εδιδάχθην την Ελληνικήν Γλώσσαν!! ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου